ਹਰ ਕੋਈ ਜਿੰਦਗੀ ਕੁਝ ਇੰਝ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਵਕ਼ਤ ਨਾਲ ਜਿਊਂਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਕਦਰ ਵੱਡੇ ਬਜੁਰਗਾਂ ਦੀ ਆਪ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅੱਜ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਮਕਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਕਾਊ ਹੋ ਗਈ ਜਮੀਨ ਲੱਖਾਂ ਦੀ,ਹਰ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਪੈਸਾ ਮੰਗ ਖਾਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਵਿਤਕਰੇ ਨਹੀਂ ਸਾਂਭ ਸਕਦੇ ਅਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿੰਦਗੀਂ ਬਥੇਰੀ ਅਾ ਪਰ ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਕਿਹੜੀ ਅਾ,ਜਿੱਥੇ … Read more
ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਬਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਗਹਿਣਾ ਕੋਈ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਸਹਿਣਾ ਮੰਜਿਲ ਉੱਤਾਹ ਸਬਕ ਮਿੱਥ ਰਹਿਣਾ ਰਤਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਮੁੱਕ ਜਿੰਦਗੀ ਨਾ ਬਹਿਣਾ ਦੌਲਤ ਲਪੇਟ ਗ਼ਰੀਬ ਸੁੱਖ ਹਥੈਣਾ ਕੋਈ ਜਿੰਦਗੀ ਉਜਾੜ ਸਹੀ ਦੁੱਖ ਕਹਿਣਾ ਰੋਟੀ ਕੱਪੜਾ ਮਕਾਨ ਡੁੱਲ ਦਿੱਖ ਪਹਿਣਾ ਇੱਥੇ ਸਬ ਕਰਜਦਾਰ ਮੁੱਲ ਵਿੱਕ ਲਹਿਣਾ ਆਸ ਬੁਰੱਕੀ ਦੀ ਆਪ ਮਿਲੇ ਨਾ ਜਿਹੜਾ ਰੁੱਲ ਖਿੰਡ ਜਾਂਦੇ … Read more
ਕੁਝ ਬਣ ਕੇ ਸੁਪਨਾ ਪਾਰ ਲਗਾਵਣ, ਬਾਪੂ ਜੀ ਦਾ ਮਾਨ ਵਦਾਈਂ। ਕੁਝ ਕਰ ਨਾ ਸਕਿਆ ਬਾਪੂ ਰੋਵੇ, ਪੁੱਤ ਜਵਾਨ ਨੂੰ ਕਰੇ ਦੁਆਈਂ। ਸੋਚ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਓਲਾ, ਪੁੱਤ ਖਵਾਇਸ਼ ਨਾ ਪੂਰੀ ਲਾਈ। ਨਾ ਨਸ਼ਾ ਮੁਕਤ ਵਕ਼ਤ ਦੇ ਗਿਆ ਪੋਲਾ, ਤਿੰਨ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ। ਵੰਗਾਰ ਬਣ ਕੇ ਟੁੱਟ ਪੈਂਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ, ਉਸ ਵਕ਼ਤ ਨਾ ਗਿਆਨ ਹਜੂਰੀ … Read more
ਦੁੱਖੀ ਹਿਰਦੈ ਕੀ ਮਨ ਮੈ ਸਮਝਾਵਾਂ, ਜਿੰਦਗੀ ਉਂਝ ਉਲਝੀ ਪਈ ਵਿੱਚ ਕਥਾਵਾਂ। ਰਾਹ ਸੁੱਕੇ ਪੱਤੇ ਰੁੱਲ ਖਿੰਡ ਗਏ, ਭਾਰੀ ਲੱਗਣ ਰੁੱਤ ਸਰਦ ਹਵਾਵਾਂ। ਹੋਸ਼ ਸੰਭਾਲੀ ਜਿੰਦਗੀ ਹੋ ਗਈ ਜਾਲੀ, ਇੱਥੇ ਫ਼ਕੀਰ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਉੱਜਵਲ ਨਾ ਥਾਵਾਂ। ਰੁੱਤ ਅੈ ਆਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਮੁਰੀਦ ਸਾਂ, ਉਸ ਦਰ ਸਾਈਂ ਮੈ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵਾਂ। ਰਤਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਦੁੱਖ ਮਨ ਨਾ ਲੱਗਦਾ, ਕਹਿ … Read more
ਕੁਦਰਤ ਰੰਗ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਨਿਯਮ ਅੈ ਕੁਦਰਤ ਦਾ, ਰੰਗ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਫੁੱਲਾਂ। ਜਿੰਦਗੀ ਅਧੂਰੀ ਕਾਫ਼ੀ, ਇਸ ਬਿਨ ਕੋਈ ਨਾ ਜਿਊਂਦਾ। ਫ਼ੈਸਲਾ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ, ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਕੁਦਰਤ ਤੜਫਾਉਂਦਾ। ਰਤਾ ਦੁੱਖ ਹਿਰਦੈ ਮਨ ਭਰ ਆਉਂਦੈ, ਜਿੰਦਗੀ ਖੇਡ ਸਮਝ ਖੁਦ ਹੰਕਾਰੀ ਪਾਉਂਦਾ। ਸਵਾਲ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਨਾ ਕੋਈ, ਜਦੋਂ ਰੁੱਖ ਬੂਟੇ ਲਗਾਏ ‘ ਤੇ ਵੀ ਕਟਵਾਉਂਦਾ। … Read more
ਖੂਨ ਦਹਾਕੇ ਡੁੱਲੇ ਲਹੂ ਦਾ ਛੱਪੜ ,ਮਿੱਟੀ ਹੜ੍ਹ ਵੇਖ ਊਧਮ ਜਾ ਖੜਕਾਉਂਦਾ।ਗੋਰਿਆ ਵੰਗਾਰ ਗੋਲੀ ਹਿੱਕ ਦਿੱਤੀ,ਭਗਤ ਕਰਤਾਰੇ ਸੁਖਦੇਵ ਦਾ ਨਾਂ ਆਉਂਦਾ । ਵੇਖ ਖੜ੍ਹ ਬਹੁਤੇ ਝੱਲਣੇ ਪਏ ਦੁੱਖ,ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਛੱਡੋ ਭਗਤ ਲਲਕਾਰ ਹੈ ਲਾਉਂਦਾ ।ਰਤਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕੀ ਗਹਿਣੇ ਹਿੱਤ ਕੀਤੀ,ਲਾਲਚ ਬੰਦੇਖੋਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਮਕਾਉਂਦਾ । ਤਕਲੀਫ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਰੁੱਲਦੀ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ,ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਦਿਲ ਦਿਮਾਗ ਹਾਏ … Read more
