ਦੇਣ ਲਈ ਨਾ ਪਾਣੀ ਜਦ ਕੋਲ ਸਾਡੇ, ਫਿਰ ਕਰੀਏ ਕਾਸਤੋਂ ਹਾਂ ਮੀਆਂ। ਪਾਣੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਦੂਰ ਹੋਏ, ਖੁਸ਼ਕ ਹੋਈ ਜਾਵੇ ਧਰਤੀ ਮਾਂ ਮੀਆਂ। ਪਾਣੀ ਨਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚਲੇ ਵੀ ਸੁੱਕ ਚੱਲੇ, ਖਾਲ ਖਾਲੀ ਹੋਏ ਸ਼ਹਿਰ ਗਰਾਂ ਮੀਆਂ। ਖੇਤੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੂਬਾ ਸਾਡਾ ਕੁੱਲ ਜਾਣੇ, ਪਰ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਤੇ ਕੋਰੀ ਨਾਂਹ ਮੀਆਂ। ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੀਮਤ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੂੰਦ ਦੇਣੀ, ਹੱਟਣਾ ਕਦਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਛਾਂਹ ਮੀਆਂ। ਨਹੀਂ …
ਇਹ ਪਰਾਲੀ ਦਾ ਧੂੰਆਂ ਬੱਚਿਓ, ਜਦ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਰਲ ਜਾਵੇ। ਹਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੇ ਤਾਈਂ, ਸਾਹ ਔਖਾ ਫਿਰ ਆਵੇ। ਓਜ਼ੋਨ ਪਰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਧੂੰਆਂ, ਬਹੁਤ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ। ਪਹਾੜੀਆਂ ਉੱਪਰ ਜੰਮੀਆਂ ਬਰਫ਼ਾਂ, ਇਹ ਖੁਰਨ ਹੈ ਲਾਉਂਦਾ। ਪੰਛੀ ਰੁੱਖ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਏ, ਕੁਝ ਹੀ ਬਚੀਆਂ ਨਸਲਾਂ, ਬਸ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਬਚਿਆ ਝੋਨਾ, ਹੋਰ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਫਸਲਾਂ। ਸਾਡੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਹੈ ਕਹਿਣਾ, ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸਮਾਂ ਬਚਾਓ। …
ਤੂੰ ਥੱਕੀ ਨਾ ਤੂੰ ਰੁਕੀਂ ਨਾ, ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕੀ ਨਾ। ਤੈਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਬਥੇਰੇ। ਬੜੇ ਮਿਲਣੇ ਤੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਦੇ ਵੀ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਮੁੰਹ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ, ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਚੁੱਪ ਰੈਹਲੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਲੀ ਨਾ,ਭੇਤ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਆਪਣਾ ਖੋਲੀ ਨਾ। ਜਿਹੜੇ ਹੋ ਹੋ ਬੈਠਣਗੇ ਤੇਰੇ ਨੇੜੇ। ਬੜੇ ਮਿਲਣੇ ਤੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਦੇ ਵੀ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਮੁੰਹ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ, ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਤੇਰੇ। …
ਏਥੇ ਮਤਲਬੀ ਮਤਲਬ ਕੱਢ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮਤਲਬ ਕੱਢ ਕੇ ਫਿਰ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਨਿਕਾਬ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਸ਼ਰੀਫੀ ਦੇ ਚੜ੍ਹਾਏ ਹੁੰਂਦੇ ਨੇ ਚਲਾਕ ਏਨੇ ਕੇ ਆਕੇ ਸਿਨੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮਿੱਠੇ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਏਨੇਂ ਕੇ ਸ਼ੈਦ ਲੱਗੇ ਫ਼ਿਕਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਚ ਹੀ ਠੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੋੜ ਏਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਹੀ ਨੇ ਤੇਰੇ ਲੋੜ ਹੋ ਗਈ ਪੂਰੀ ਫਿਰ ਦੂਰ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜ਼ਮਾਨਾ …
ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਮਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਮਾਂ ਦੇ ਹੀ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾਏ ਮਾਂ ਵਰਗਾ ਇਹਦੀ ਨਿੱਘ ਗੋਦ ਦਾ ਠੰਡੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਦੀ ਲੋਰੀ ਦੇ ਸੁਲਾਏ ਜਿਹੋ ਜੇਹਾ ਤੁਸੀਂ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲੋਚੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਆ ਕੇ ਭੁੱਖ ਮਿਟਾਏ ਤਾਜ਼ਾ ਨਿਰਮਲ ਸੀਤਲ ਝਰਨਾ ਹਿੱਕ ਚੋਂ ਸਦਾ ਵਗਾਏ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਹਰ ਪਾਸੇ ਮਹਿਕ ਖਿਲਾਰੇ ਵੰਨ ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਬਨਸਪਤੀਆਂ ਦੇ ਫਲ ਤੇ ਫੁੱਲ ਲਗਾਏ …
ਆਓ ਕੁੱਝ ਰੰਗ ਭਰੀਏ ਝੋਪੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬਰੂਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕੰਡਿਆਲੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਪੱਬ ਧਰੀਏ ਤੇ ਸੁੰਨਮ ਸੁੰਨੀਆਂ ਜੂਹਾਂ ਉੱਤੇ ਸੋਚੀਏ ਕੁੱਝ ਵੱਖਰੀ ਹੀ ਸੋਚ ਸੱਚੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਜਾਈਏ ਮੂਹਾਂ ਉੱਤੇ ਪੱਤਝੜ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਸਾਥ ਨਾ ਛੱਡੀਏ ਕਰ ਜਾਈਏ ਕੁੱਝ ਅਹਿਸਾਨ ਮਨੁੱਖੀ ਰੂਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਨਾ ਕਦੇ ਧਰੋ ਕਮਾਈਐ ਕੁੱਝ ਪੁੰਨ ਕਮਾ ਜਾਈਏ ਵੀਰਾਨਗੀ ਭਰੀਆਂ ਜੂਹਾਂ ਉੱਤੇ ਤਪੀਆ ਖੋਜੀਏ ਅਤੀਤ …
(ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ) ਅਗਰਾਹੀ ਵਾਲੇ ਭਾਈ “ਕੁੱੜੇ ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਵੇਖੀ ਭਲਾ ਕੌਣ ਆ,” ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਚਾਰ ਕੁ ਵਜੇ ਪੰਜ ਸੱਤ ਬੰਦੇ ਕਰਤਾਰ ਦੇ ਬਾਰ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੇ ਜਿੰਨਾਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕਾਪੀ ਤੇ ਪੈਨਸਿਲ ਫੜੀ, ਬਾਰ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਖੜਕਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। “ਹਾਂ ਭਾਈ ਦੱਸੋ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ ” ਕਰਤਾਰ ਦੀ ਨੂੰਹ ਨੇ ਬਾਰ ਖੋਲ ਪਿੱਛੇ ਹੱਟਦੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ, “ਭਾਈ …
ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਸੀ ਦਰੱਖ਼ਤ ਤੇ ਰਹਿੰਦਾ, ਬੱਚਿਓ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੀਂਹ ਸੀ ਪੈਂਦਾ। ਨਾਲ ਠੰਡ ਦੇ ਉਹ ਕੰਬੀ ਜਾਵੇ, ਪਾਲਾ ਉਸ ਨੂੰ ਝੰਬੀ ਜਾਵੇ। ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿੱਜੜਾ ਬੈਠਾ, ਉਸ ਨੇ ਬਾਂਦਰ ਬੈਠਾ ਡਿੱਠਾ। ਬਾਹਰ ਮੂੰਹ ਕੱਢ ਆਖਣ ਲੱਗਾ, ਬਾਂਦਰ ਉਸ ਵੱਲ ਝਾਕਣ ਲੱਗਾ। ਤੇਰਾ ਵੀ ਘਰ ਬਾਰ ਜੇ ਹੁੰਦਾ, ਅੱਜ ਮੀਂਹ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ। ਨਾ ਬਹਿੰਦਾ ਤੂੰ ਬਣ ਵਿਚਾਰਾ, ਬਣਦਾ ਨਾ ਅੱਜ ਕਰਮਾਂ …
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦੌਰ ਕੁੱਝ ਇਸ ਤਰਹ ਗੁਜਰ ਜਾਵਣ ਜਿਵੇਂ ਤ੍ਰਿਕਾਲਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਗੁਜਰੇ ਵਕਤੀ ਪਰਛਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਢਾਪੇ ੱਚ ਯਾਦਾਂ ਸਤਾਵਾਂਨ ਜਿਵੇਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ ਕੌੜੇ ਮਿੱਠੇ ਉਹ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਪਲ ਛਿਨ ਪਤਝੜ ਹੋ ਜਾਵਣ ਸਾਉਣ ਬਹਾਰਾਂ ਮਾਂ ਬਾਪ ਵੀ ਵਿੱਛੜੇ ਸਾਥੀ ਵੀ ਤੁਰ ਗਏ ਸਭੇ ਗੁੰਮ ਗਈਆਂ ਉਹ ਪਿਆਰੀਆਂ ਰਾਹਵਾਂ ਪਰ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਸਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਚਲਦਾ ਭਾਂਵੇ ਢਲ ਜਾਣ ਉਮਰਾਂ …
ਰੱਖ ਲੈ ਦਾਤਿਆ ਆਪਣੇ ਦਰਾਂ ਤੇ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਵਾਂਗ ਵਿਚਾਰਿਆਂ ਰਹਿ ਲੈਣ ਦੇ ਤੂੰ ਕੁਝ ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰ ਲਵਾਂਗੇ ਦਿੱਲ ਖੋਹਲ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਹਿ ਲੈਣ ਦੇ ਤੂੰ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਸਹਾਰੇ ਸਭ ਫਿੱਕੇ ਫਿੱਕੇ ਜਾਪਣ ਆਪਣਿਆਂ ਚਰਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਢਹਿ ਲੈਣ ਦੇ ਤੂੰ ਤੇਰੇ ਦਰਾਂ ਦੀ ਚੰਦਨ ਧੂੜ ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਾ ਕੇ ਸਾਡੇ ਖੋਟਿਆਂ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਖਹਿ ਲੈਣ ਦੇ ਤੂੰ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ …